Confess to confess
Toen ik ooit facebook had ben ik al met confessions aan de gang gegaan. Ik kreeg echt leuke en soms schokkende reacties, mensen vonden het echt niet kunnen.. Ik zal de reacties niet plaatsen maar dit waren de confessions.
Ik schaam me ervoor dat ik baby’s echt doodeng vind, zelfs nu ik ze zelf heb gehad (2013)
Soms denk ik er aan hoe mijn leven geweest zou zijn als ik geen kinderen had gehad. (2014)
Ik ben soms jaloers op depressieve mensen, omdat ze zich zo actief rot durven voelen (2015)
Ik denk er wel een over na hoe ik zou zijn in tijden van oorlog (2015)
Soms laat ik de kinderen een filmpje kijken zodat ik zelf een dutje op de bank kan doen (2016)
Het heeft me 7 jaar geduurd voor ik kon genieten van de rol als moeder. (2017)
Ik zeg dingen als "ik was nooit getrouwd als ik niet kon scheiden". (Vrijheid is een dingetje voor me). "Als die Wido toch niet zo ontzettend leuk was.." ik weet niet of dit echt waar is maar het geeft me een gevoel van keuze. Ik kies voor dit leven, ik kies voor mijn man (2017)
Het lijkt me doodeng om te weten wat ik wil (2018)
Ik kijk al 10 jaar geen nieuws (2018)
Als ik een tv programma mocht kiezen om aan mee te doen zou t Dance Dance Dance zijn. (2019)
Als ik op de fiets zit en muziek luister fantaseer ik er vaak over hoe leuk het zou zijn om te dansen in een kroeg en daar even te show te stelen (2020)
Ik heb nu 11x geconfessed op internet. De reden dat ik ermee begon is omdat ik voor openheid en tegen schone schijn ben. Facebook is natuurlijk een plek die uitnodigt aandacht te geven aan al het goeie. Waarvoor hulde! Toch kan je ook luchtig en open dingen delen waar je niet meteen de vlag voor uit hangt. Dat kan ook lekker voelen zeg ik nu uit ervaring. Klaar de lucht en gooi er eens eentje op zou ik zeggen!
